Sunday، ۲۸ Amordaad ۱۴۰۳
دندان سوم آسیا که همان دندان شماره هشت در هر طرف فک می باشد را دندان عقل می گویند. هر فرد 4 دندان عقل دارد که در سنین 17 تا 27 سالگی رشد می کنند. برخی افراد بطور کلی دندان عقل ندارند.
دندان عقل می تواند بصورت کامل، نهفته یا نیمه نهفته رشد نماید. در اکثر موارد دندان عقل با زاویه ای افتی یا مایل نسبت به دندان مجاور رشد می کند.
افراد مختلف معمولا هنگام رویش این دندان ها درد شدیدی را تحمل می کنند که این درد گاهی به سر و گوش هم سرایت می کند.
در صورتی که دندان عقل فضای کافی برای رشد نداشته باشد بصورت نهفته یا نیمه نهفته در فک باقی می ماند که باقی ماندن طولانی مدت این دندان در حالت نهفته یا نیمه نهفته می تواند به ریشه دندان های مجاورآسیب جدی وارد کند و باعث ایجاد کیست و تومور در فک نیز بشود.
به همین دلیل اکثر دندانپزشکان کشیدن دندان عقل را به عنوان اقدامی پیشگیرانه برای جلوگیری از بروز عواقب ذکر شده توصیه می کنند حتی اگر در حال حاضر مشکلی برای فرد ایجاد نکرده باشد.
علت رویش دندان عقل
شاید این سوال برای برخی پیش آید که با وجود همه مشکلاتی که دندان عقل ممکن است برای فرد ایجاد کند چرا این دندان در دهان رشد می کند؟!
برای پاسخ به این سوال ابتدا لازم است بدانید که بر خلاف دندان های دیگر که از پیش یا بدو تولد شروع به رشد می کنند، دندان عقل از هفت سالگی رشد خود را آغاز می کند. به همین دلیل این دندان می تواند جایگزینی برای دندان آسیای از دست رفته باشد.
در گذشته که رژیم غذایی انسان ها عموما سخت بود و باعث ساییدگی دندان می شد جایگزینی دندان عقل بجای دندان آسیای ساییده شده و از بین رفته بسیار مفید بود.
اما امروزه که رژیم غذایی نرمتر شده و به دلیل مراقبت هایی که از دندان ها می شود ساییدگی، خراب شدن و از دست رفتن دندان کمتر اتفاق می افتد، دندان عقل فضای کافی برای رشد ندارد و دردسر ساز می شود.
علاوه بر این شواهد نشان می دهد استخوان فک انسان های امروزی نسبت به انسان های اولیه کوچک تر شده است و فضای خالی برای رشد دندان انتهایی وجود ندارد.
دلایل زیر می تواند توجیه کننده جراحی و کشیدن دندان عقل باشد:
پری کرمنیت به التهاب بافت نرم پوشاننده تاج دندان نیمه نهفته گفته می شود که معمولا همراه با درد است و به تدریج پیشرفت کرده و منجر به عفونت شدید در فضای چانه و گردن می شود.
یکی از دلایل این التهاب دندان عقل فک بالا است که مرتبا به بافت پوشاننده نرم دندان عقل پایین ضربه وارد کرده و این بافت به تدریج تخریب و متورم می شود. در این حالت با کشیدن دندان عقل فک بالا بهبودی حاصل خواهد شد.
تماس تاج دندان عقل نهفته و نیمه نهفته با دندان مجاور منجر به پوسیدگی دندان شماره 7 می شود. تنها راه پیشگیری از این پوسیدگی کشیدن دندان عقل است.
بافت اطراف دندان نهفته بسیار مستعد بروز سلول های سرطانی و کیستی می باشد. این تومورها در صورت ایجاد نیازمند درمان های پیشرفته و وسیع می باشند.
دندان عقل نهفته عمل ایجاد دردهای مبهم در ناحیه فک و صورت می شود. در صورتی که دلیل دیگری برای منشا درد یافت نشود باید دندان عقل خارج شود.
قبل از انجام ارتودنسی جهت تسهیل و ثبات درمان معمولا خارج کردن دندان عقل ضروری است.
معمولا 6 ماه قبل از جراحی اصلاح موقعیت فک دندان عقل نهفته خارج می شود.
دندان عقل نهفته و نیمه نهفته، در تشکیل دندان آسیای دوم یک شکاف لثه ای عمیق در خلف دندان 7 ایجاد می شود که منجر به نفوذ میکروب و تخریب بافت نگهدارنده دندان 7 می شود. در نهایت به دلیل عدم دسترسی به این ناحیه دندان 7 از بین خواهد رفت.
خارج کردن به موقع دندان عقل نهفته یا نیمه نهفته از بیماری های لثه و استخوان در اطراف دندان 7 پیشگیری می کند.
دندان عقل نهفته پایین استخوان زاویه فک را ضعیف کرده و با برخورد یک ضربه متوسط این استخوان دچار شکستگی می شود. با خروج به موقع دندان عقل نهفته پایین این حفره استخوانی شده و استحکام فک را به دنبال دارد.
با از دست رفتن دندان ها استخوان فک تحلیل رفته و دندان نهفته سطحی می شود. سطحی شدن دندان باعث زخمی شدن بافت نرم دهان و التهاب می شود.
هنگامی که شخصی برای معاینه و خارج کردن دندان عقل به دندانپزشک مراجعه می کند معمولا مراحل زیر را برای جراحی طی می کند:
در مراجعه اول دندنپزشک به منظور بررسی وضعیت دندان عقل و نواحی اطراف آن قبل از هر کاری از دندان عکس رادیوگرافی تهیه می کند. به این ترتیب نوع کشیدن دندان و ضرورت انجام جراحی را تعیین کرده و در این رابطه با بیمار صحبت کرده و به او مشاوره لازم را می دهد.
اولین اقدام برای خارج کردن دندان عقل بی حسی محل دندان است تا بیمار دردی را احساس نکند و اذیت نشود. بنا به شرایط بیمار و سختی خارج کردن دندان، دندانپزشک بی حسی موضعی، بیهوشی آرامبخش یا بیهوشی عمومی را تشخیص داده و انجام می دهد.
در بسیاری از موارد خارج کردن دندان عقل نیازی به جراحی ندارد و کشیدن دندان عقل مانند کشیدن سایر دندان ها انجام می شود. کشیدن دندان عقل فک بالا نسبت به فک پایین راحت تر است. اما جزییات دقیق کار بنا به شرایط کلی فرد و وضعیت دندان افراد مختلف، متفاوت است.
در صورتی که دندان نیمه نهفته یا بطور کامل نهفته باشد، یا در شرایط خاص وضعیت قرار گرفتن دندان ممکن است دندانپزشک بهتر بودن روش جراحی را تشخیص دهد.
در این حالت بعد از بی حسی، دندانپزشک برشی در بافت لثه ایجاد می کند تا دندان و استخوان بطور کامل در معرض دید باشد. سپس تمام بافت استخوانی قرار گرفته روی دندان را بر می دارد.
در مرحله بعد دندان را شل و لق کرده، از بافت پیوندی حفره دندان جدا می کند و در صورت لزوم دندان را به چند بخش کوچکتر تقسیم می کند. آنگاه دندان شل و لق شده را از دهان خارج می کند. محل دندان خارج شده باید از هرگونه باقی مانده دندان یا استخوان تمیز شود. در نهایت دندانپزشک برای تسریع التیام و جوش خوردن لثه برش خورده و فضای باز محل دندان خارج شده، موضع را بخیه زده و پانسمان می کند.
پس از طی این مراحل و بخیه و پانسمان شدن محل دندان بیمار می تواند به خانه برود و استراحت کند.
بهترین سن برای کشیدن دندان عقل سنین کمتر از 35 سالگی است. با افزایش سن استخوان معمولا کلسیفیه شده و انعطاف پذیری خود را به شدت از دست می دهد در نتیجه برای خارج کردن دندان عقل نهفته استخوان خم کمتری نشان می دهد و استخوان بیشتری از طریق جابجایی برداشته می شود.
به این ترتیب خارج کردن دندان درد و رنج بیشتری دارد و دیرتر التیام می یابد. علاوه بر این در سنین بالا امکان فک جوش شدن و شکستگی استخوان در حین جراحی نیز افزایش می یابد.
خارج نکردن دندان عقل نهفته می تواند عوارض و مشکلاتی برای افراد از پی داشته باشد. از جمله:
ورم و درد لثه : دندان عقل نهفته و تیمه نهفته محل تجمع باکتری ها است که عفونت لثه را در پی دارد. این عفونت سبب درد، تورم، محدودیت حرکت فک و بدبو شدن نفس و دهان می شود.
پوسیدگی دندان : دندان عقل به راحتی قابل دسترس نبوده و به خوبی مسواک نمی خورد و تمیز نمی شود. تجمع ذرات غذا و پلاک اطراف این دندان سبب پوسیدگی دندان عقل و دندان های کناری خواهد شد.
تشکیل کیست : تشکیل کیست و تومور اطراف دندان عقل نهفته مشکل شایعی است که موجب آسیب به استخوان فک و دندان های مجاور شده و درمان پیچیده ای دارد.
به هم فشردگی دندان ها : دندان عقل در تلاش برای رشد و خارج شدن از لثه است و غالبا به دلیل نبود فضای کافی به دندان های کنار فشار وارد کرده و آن ها را کج و به هم فشرده می کند. به این ترتیب دندان عقل موجب نامرتبی و بهم ریختگی دندان ها یا مال اکلوژن می شود.
کشیدن و جراحی دندان عقل معمولا عوارض بلند مدتی ندارد. علائمی مانند ورم صورت، درد، خشکی و گرفتگی فک و خونریزی اندک تا حدود 2 هفته طبیعی است و به تدریج بهبود می یابد.
البته عوارض نادری نیز ممکن است در برخی افراد بروز کند که این افراد باید سریعا به دندانپزشک مراجعه نمایند:
احساس بو و مزه نامطبوع در دهان
بروز حفره خشک یا درای ساکت همراه با درد شدید
عفونت در اثر نفوذ باکتری و ذرات غذا
آسیب دیدن فک و دندان های دیگر در طول جراحی
درد شدید و غیر معمول
بی حسی لب پایین یا زبان به دلیل آسیب دیدن عصب دندان، استخوان فک یا سینوس ها
بیرون زدن استخوان در هنگام کنده شدن لخته خون حفره دندان بعد از جراحی